Bir deli gönül Şiiri - İbrahim Ağmil

BİR DELİ GÖNÜL

Bir deligönül bu, hiç yerinde durmaz,
Sonbahar gelse de, gülleri solmaz,
Hiç durmaz arar, dengini bulmaz,
Neler çektim gönül, senin elinden.

Çağlayıp sel olur, akar durulmaz,
Çiçekten çiçeğe, gezer yorulmaz,
Çok cefa çektirir, hesap sorulmaz,
Neler çektim gönül, senin elinden.

Nice güzeller görse, etmez hiç kelam,
Ay yüzlü ceylan olsa, vermez ki selam,
Coşar durur sinemde, ne el bilir, ne alem,
Neler çektim gönül, senin elinden.

Azgın seller misali, aksan aksan durulsan,
Bulmak için dengini, en sonunda yorulsan,
Meyil etsen bir güzele, ateşinde kavrulsan,
Neler çektim gönül, senin elinden.

Ne ararsın, nedir derdin, söyle bende bileyim,
Yeter artık, bir karar kıl, bende rahat edeyim,
Bülbüllerin ötmüyor, viran bağın neyleyim,
Neler çektim gönül, senin elinden.

Bunca figan eyledin, çektin nice ahuzar,
Dinsin diye fırtınan, Ağmil eder intizar,
Diliyorum gelsin artık, beklediğin Gülizar,
Neler çektim gönül, senin elinden.

İbrahim AĞMİL