Yatağımdan beni, derin bir sessizlik uyandırdı
Bir derin sessizlik tek bir hışırtı bile yok
Ne bir rüzgar ne cırcır böceği ne de bir insan
Gece, sanki yokluğun pençesinde kıvranmakta
Yürüdüm yatağımdan, üstüme bir şey almadan
Yani, o hayatım boyunca sırtımda taşıdığım yük
Korkularımın bana giydirdiği o ağır bedel
Yaşamak adına takılan o esaret kelepçesi
Hakikaten kaçmak adına
Sığındığım o yalan duvarı
İçimde tarif edilemez bir özgürlük duygusu
Sarhoş bir rüyanın koynunda mıyım
İçime doğan bu coşku neden
Yürüdüm ve yürüdüm
Kendi hakikatimden kaçarcasına
Kaç saattir bu yürüyüş bilmiyorum
Evden bu kadar uzağı dahi görmemiştim
Varlığının bile farkında olmadığım bir dünya
İçimde hala bir deli coşku
Varlığımı saran bir deli gece
Ama eyvah..
İşte karşımda dikilmiş bir gölge
Ve işte hayatın bendeki gerçeği
Bütün korkularımın kaynağı..
Bir insan silueti ve iki göz..
Bir sümüklü böceğin günlüğü..
Ağustos 2020
Kayıt Tarihi : 17.11.2020 08:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Zengin](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/17/bir-deli-gece.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!