Efsaneler etrafında dalgalanan hayatlar.
Bir de huna vardı.
Esaretin prangalarını giymiş bir siyah köle.
Medeniyetin beyzadeleri ayağına bir kaya bağlayarak attılar onu hırçın dalgalara.
Gözlerine yansıyan son ışık kutbun bağrından kopan o nurdu.
Huna karanlığa son kez gözlerini yumdu.
Karnında bebeği ardında sevdiği erkeği bırakarak.
Huna'nın ne önemi vardı...
Bebeğinin,aşkının,bedeninin...
Tek gerçek köle oluşuydu.
Efendisinin kölesi oluşu
Kayıt Tarihi : 26.4.2009 10:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu bir şiir hikaye.insanlığın gerçeği kölelik ve köleliğin gerçeği acıdan ibaret.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!