Bebek iken benciliz sonra şükrü duyarız,
Yavaş yavaş ayrılır doğrudan ayrılırız…
Güç elde ediyoruz, taban yere basınca,
Nefsimiz güç topluyor Rab’be karşı çıkınca(!) …
Diyorsun, fakirlik mi bizleri iyi yapan?
Yoksa güçsüzlük müydü bizi Hakk’a taptırtan?
Oysa bir hakikat var o da nefsin düşmanı,
Onla yakınlaştıkça tanırsın yaratanı…
Bencillik edinmezsin mütevazılaşırsın,
Yere sağlam bassan da Rable yakınlaşırsın…
Fakir ya da zengin ol tavrın hiç değişmesin,
Rab yolunda yürürken nefsin etkilemesin…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 13.7.2016 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!