Yüreğimde alev saçar volkanlar,
İçerimde dinmek bilmez sancılar,
Yârden ayrı kadım bitmez acılar.
Bir damla gözyaşı dökmez insafsız.
Kor olur şu gönlüm, tutuşur dilim,
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Değerli üstadım, bir birinden güzel ve bir birilerinden değerli yorumlarınızla şiirlerime sunduğunuz katkı ve şahsıma verdiğiniz destekten dolayı çok teşekkür ederim. Okuyan gözlerinize yorum yazan ellerinize sağlık. Selamlar ve saygılarımla
Yüreğine sağlık üstadım kaleminizi kutluyorum gönül diliniz susmasın harika bir şiir okudum tebrik eder hayırlı çalışmalar dilerim
Değerli dost, şiir sayfamı ziyaret ederek kıymetli yorumunuzla şiirime renk kattığınız için çok teşekkür ederim. Okuyan gözlerinize yorum yazan ellerinize sağlık. Selamlar
Merhamet vicdan parayla pulla alınmıyor kimde var kimde yok yaşayınca
İnsanların sana davranışları ile ancak anlaşılmış oluyor yinede bende var
Diye söylenir dururlar söze gerek yoktur davranışlar gönülden gelen gözde
Olan yaşlar onu ele verir duygular görünmez isbatta edilemez yaşayan
Ancak duyguların varlığını anlar anlamlı bir şiirdi tebrik ederim hocam
Selamlarımla saygılar sunarım
Değerli üstadım, bir birinden güzel ve bir birilerinden değil yorumlarınızla şiirlerime sunduğunuz katkı ve şahsıma verdiğiniz destekten dolayı çok teşekkür ederim. Okuyan gözleriniz dert görmesin. Selamlar
Değerli Üstadım;
Güzel bir şiirdi.
Ömrünüze bereket. İlhamınız bol olsun.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Tebrik ediyorum.
Teşekkür ederim Hocam. Kıymetli vaktinizi ayırp, şiirimi okuyup, değerli yorumunuzla şiirime ve şahsıma vermiş olduğunuz destekten dolayı tekrar teşekkür ederim, sağ ol var ol. Okuyan gözleriniz dert görmesin. Saygılar
Ozanı etkileyen bir sevgiliye sesleniş çok üzmüş ve üzülmüş bazen sevdalar böylede söyledir çok güzeldi hemşehrim kutluyorum
Saygı değer hemşerim, bir birinden değerli yorumlarınızla şiirlerime sunduğunuz katkı ve şahsıma vermiş olduğunuz destek için çok çok teşekkür ederim. Okuyan gözlerinize, duygu yüklü yüreğinize, yorum yazan ellerinize sağlık.Selam ve saygılarımla.
şarkı tadında şiirlerin sahibi değerli şair,yürekten kutluyorum efendim sizi....
Seven severde ya sevilen severmi? Sevilen o sevmelere layıkmı? Bakalım! Böylesi bir serzenişe bile cevap veremeyen sevgili bu sevgiyi hakedermi? Böylesi yanmalara düşen yüregide, şiiride kutluyorum sevgili Muhammet Bey...Sevgilerimle.Esen kalınız...++
Şık bir serzenişti,saygılar sunuyorum,kutlarım sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta