Bir damla göz yaşıdır yaşamdan tek hatıra
Kıyılarında hüznün gezinip duruyorum
Doğmuyor gün ufukta gece kara gün kara
Meçhule giden yolda durmadan yürüyorum
Her şey bana yabancı her şey başka biçimde
Kim haklıdır kim haksız bilmiyorum suç kimde
Dinmeyen bir fırtına eser durur içimde
Solan bir gül misali gün be gün kuruyorum
Kar boran sahillerim tarumar limanlarım
Vurur ayaz geceye tütmüyor dumanlarım
Uğruna can verdiğim hani nerde canlarım
Yok hakka da bir kulluk ben buna yanıyorum
Yaşarım sürgünümü berat yok fermanıma
Yok zararım kimseye kıydım kendi canıma
Ermeden vuslatıma yaşam girdi kanıma
Kan kussa da şu yaşam yine dayanıyorum
Koşarım sevmelere sevmelerse yabancı
Duygusuz bir insanlık kalmadı kardeş bacı
Yitirdik sevmeleri bu ne büyük bir acı
Onulmaz bir yarayla durmadan kanıyorum
Göz yaşım döndü sele dinmiyor çağlayanım
Basarım figanları olmuyor hiç duyanım
Bin kere ölsem de ben yok benim ağlayanım
Şu yaşamda vuslata, yol çıkmaz sanıyorum
Behçet Bilgiç
Kayıt Tarihi : 6.2.2022 22:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!