Dünya, kara bir geceye mi büründü?
Sevda, diye haykırırken.
Ruhum, alev zindanlarına sürüldü.
Tam, kollarım sevdaya açılırken.
Kalbimin derinliklerinde duyuldu, acı bir gürültü.
Tam, gün geceyi bastırırken.
Sevdalandığımın bir sözüyle, gönlüm arafa sürüldü.
Arafta kaybolmamak için, çırpınırken.
Yüreğimin, yine sevdadan umut duyması gülünçtü.
Sevdalandığım, tüm gücüyle saldırırken.
Uzaktan çok uzaktan, göründü derdimi anlayan tütüncü.
Bir parça tütün sundu bana, dar ağacında asılırken.
Bir dal tütün, bütün derdimi silip süpürdü.
Beni kurtardı, tam ölmeden ölüme alışırken.
Kayıt Tarihi : 30.3.2025 07:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!