Uzan
Bir dal kopar sormadan
Baharımdan
Acımı çiçek açtım
Veda etme koklamadan
Aniden
Sere serpe buluyorum kendimi
Suların kenarında
Aynı şarkı çalıyor
Aynı makamda
Sen ve her şey
Kalıyor arkamda
Açılıyorum
Bilinmezliğinde suların
Şimdi zamanı mı diyeceksin
Yalnızlıkların
Bu kelimeye çoğul yakışmıyor
Kelimesi bile yalnız kalmalı
Tek başına
Seni içimden çıkarmaya gidiyorum
Bilinmeyen bir yerde
Bırakıp geleceğim
Göreceksin
Hiçbir şeye benzemeyeceğim
Haydi
Bir dal kopar
Çiçeklisinden
Kayıt Tarihi : 2.2.2005 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuzkan Bölükbaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/02/bir-dal-kopar.jpg)
Bilinmeyen bir yerde
Bırakıp geleceğim
ne zor şey... ve ne çok..!
tebriklerimle...
Abdulkadir Öğdüm
O An
Yalnızlığıma doydum..
Susuz tarlalarda dolaşırken
Ulaşılmayacak yıldız olmak değil
Bir yıldız kalmak isterim..
Akayım senin bahçende
Koparamadığım acılı bir çiçekte olsa
Ergüveninden bir dalda..
Kırmaya kıyamam..
Akıtmam kanını kuş yuvasının
Suyu olmak isterim toprağındaki kökün..
Ellerimde bahar solmasın.
Bıraktım sürüngenliği
Bir şarkı dinleme zamanı artık
Zamanı geri çekmekten geçtim
Saatimi kurmuyorum
Dinlediğim leylim ley
An meselesi yaşamak
Birde senin kollarınsa ömür..
O an..
Miyase Çavuşoğlu
TÜM YORUMLAR (4)