Giden sessizliğini de aldı yanına,
Umutsuzluk koymasın diye cananına,
Gülümsemesini gömdü güneşin batışına
Hiç bu kadar dokunmamıştı suskunluk canına.
Dönüp bakmadı bildiği karanlığa,
Dinlemedi bile duyamadığı sesi,
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Ne vermeliydi ki umutsuzca büyüyen bir sevgiye,
Sessizlikti bu yüzden verdiği ceza kendine.
güzel olmuş...tebrikler
cenk aksal
bencede bakmasın kimseye....tebrikler çok güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta