Bir çuvalda ihtiyar Şiiri - Ersoy Kocabıçak

Sereserpe uzanmışlar sonsuzluğa
Döşeklerinde çakıl taşları, ısırgan otları
Gün be gün çoğalıyorlar
Merasimsiz katılıyor bazısı

Neyzenler üflemekte munis sesleri
Karşı kaldırımda bir dilenci iki büklüm
Faytonlar geçiyor önümden, yollar taş toprak
Nal sesleri böğrümde inliyor
Tir-tir titriyor hayvanın bacakları
Teri buhar sesi tuhaf

Jilet gibi bir delikanlı yürüyor bana doğru
Elinde çevirdiği çakmak, gözleri dilencide
Dilencinin başı düşmüş önüne
Sadakalar değil günün kârı
Faytonlardan biri artık cenaze arabası
Ney sesleriyle okunuyor selâsı
Elde kırbaç, önde zavallı hayvan
Bir çuvalda ihtiyar
İkindiye yetiştirme telaşı

Yağmur kurşun olmuş deliyor toprağı
Sereserpe uzattılar
Çamurla doldurdular mezarı
Dualar besmelesiz
Derinlerde solucanlar, yaban otları