Yüzünüzdeki gizemin ardına dokunmak
olanaklı mı?
Kötü bir rüya, yalnızlık
Yarım kalmış kitapları bitirdim
Tozlanmışlardı
Bir trompet eşliğinde
Gizeminin ardına düştüm
Cazın ritmi yüzünü belleğimden silemedi.
Arkamı döndüğümde, sır olup yitivermiştin
Kapının önü bir cumartesi gecesi yalnızlığı
Kapının önünü bir lamba aydınlatıyor
Kapının önünde yalnızca ayak izlerin
Kapının önündeki söylenmemiş bir çift söz
Gecenin karanlığı yüzünü belleğimden
silemedi.
(Aşkım Kırmızı Bir Gül, İş Kültür yay. 2003)
Atilla BirkiyeKayıt Tarihi : 18.4.2016 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!