Bir Çocuk Ölüyor İçimde
seninle senli kalabalıklarımda
sevinçlerimin mutlu çocuğu doğmuştu içimde
sana ait…
baktığım aynalarda bana gülümseyen
kah o çocuk oluyordu,kah sen
boş çerçeveleri dolduran resimler
bazen o çocuktu,bazen sen
martıların rüzgarlara anlattığı
rüzgarların kulağıma fısıldadığı
sevgi sözcüklerini söyleyen
arasıra sendin,arasıra o çocuk…
şimdi sensiz ve garibim
garipliğim içimdeki çocuğu boğuyor
ağlıyorum
ağladıkça bir çocuk ölüyor içimde…
yalnızlık hiç bu kadar saplanmamıştı yüreğime
canımı yakmamıştı bu kadar
hiç bu kadar çağlatmamıştı gözümdeki yaşları
şimdi sensiz ve hüzünlüyüm
hüznüm içimdeki çocuğu boğuyor
haykırıyorum
haykırdıkça bir çocuk ölüyor içimde…
bir çocuk ölüyor
o çocuğun her bir kez ölüşünde
binlerce kez sen ölüyorsun içimde...
Canan Karatoğma
Canan KaratoğmaKayıt Tarihi : 27.3.2010 16:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!