Bir Çocuk Öldüğünde Şiiri - Ahmet Zeytinci

Bir çocuk öldüğünde
aynı acılardır ruhumuzu titreten
boğazımıza düğümlenen
bizi geri geri iten
insan yanımızdır aslında
yürekten yitip giden...

Çingeneymiş ya da zenci
veya bir Asyalı
belki bir Filistinli
günler mi pazartesi ya da salı
yakışır mı ölüm biz varken çocuklara...

Bir çocuk öldüğünde
yerle bir olsun dağlar tepeler
doğmasın güneş
kesilsin ırmakların suyu
gündüzler koyu mu koyu
geceler zaten bitmeyecek ömür boyu...

Yakışır mı ölüm sabilere
yakışır mı gelinlik damatlık giymek varken
kefen giymeye meyletmek...

Bir çocuk öldüğünde
kitaplar yazmaz bunu radyolar bahsetmez
haber bültenlerinde
televizyonda adları geçmez...
onun da huyu işte
ölüm meleği yaşlı genç seçmez...

Bir çocuk öldüğünde
annesi ölür önce sonra babası
varsa dedesi ninesi
yaşarken diri diri gömülürler
sonra kardeşleri arkadaşları
bir çocuk öldüğünde
yerinden oynar hayatın taşları...