Bir çocuk gibiyim

bir çocuk gibiyim
bir çocuk
kırık bardaklardan
tabaklardan
pencere camlarından
suçlu bulunan
kalıp sokaklarda
akşamı unutan
bitmek bilmez oyunlardan
çıkmayan
eve gelmesini bilmeyen çocuk.
yıkık duvarlarda
ağaçlarda
damlarda güvercin-kuş kovalayan
rüzgara bakıp uçurtmalar
uçuran
rüyaları gökyüzünde olan
konuşup konuşup kocaman
dağları yutan
ve
bütün gece uyumayan
veya
hemen ölmüş bir çocuk gibi
yatan
hiç acı çekmeden
bütün gün bütün gece
soluksuz
bir nehir gibi akan …
ahh..bir çocuk gibiyim
üstünü başını parçalayan…

Mustafa kaya
06.06.2006 / TUZLA
www.mustafakaya.net