Bir çocuk gibi Şiiri - İlyas Kaplan

yeni fikirler tesis etmenin zamanı
nüfusu çok arttı ilham meleklerinin
yetişemiyorum isteklerine
daima beni meşgul ediyorlar

zihnimde yaşananlara
bu sefer vesveselerine itiraz edeceğim
kafasına göre hareket edemeyecekler artık

aklımdan şimşek hızıyla düşünceler geçiyor
dokunamıyorum onlara
bu sefer
kahkahalarla gülüyorum anlattıklarına

halbuki hüznün ne olduğunu kimse bilmez
neye benzerler
fena huylarım yüzünden
hep bir çocuk gibi ağlatırlar beni

ne işim var bilmiyorum düşler şehrinde
her şeyi kendine benzetmişler
o kadar küçücük hesaplar içindeler ki
sokakları milyon kalabalık
özlemler ,küçük ıstıraplar, ümitlerle dolu

bu gün hiçbir şey olmamış gibi
bir plak
eski şarkılardan birini çalıyor
dudaklarımda garip bir tebessüm
bir lahza sonrası
duyguların üzerine vurulmuş kilit hissi

bir köşeye çekilmiş
evin sessizliği içinde tek başına
hıçkırıklarla ağlıyor biri
bir çocuk gibi

çok yorgunum
müsaade etseler de şurada yatsam ,
uyusam
bir sonraki zamana gücüm yok

redfer