Bir çocuk ağlar bahçemde,
Kan kırmızı saçlarıyla güller İçinde.
Öyle masum öyle içten.
Coşkulu. bakışlarla hıçkırır derinlerde.
Gül acıtmıştı canını,yakmıştı körpe yüreğini.
Güle kızılırmıydı kızıyordu işte acıtmıştı canını.
Nefret öfke sarsada her yanımı,kopsa yüreğim.
Kan kuyusunda içseler kanımı,boğularak irkilsem.
Acırmısın bana,ağlarmısın, dönermisin bana….
Severmisin beni,yanlızlığım.
Doya doya içmiştin ya kanımı.
Güle kızılırmıydı kızıyordu işte acıtmıştı canını.
Kimseye baş eğmek istemez onurlu yüreğim.
Neden,nasıl,niçin der kabul etmek istemez.
İsyanım kendime duygularla savaşa devam.
Kendi içimde kral benim,hükmederim ben duyguları.
Bir karınca misali,eşelerim ya duyguları.
Güle kızılırmıydı kızıyordu işte acıtmışmıydı canını?
Korkusuz,çiçeksiz bir çöl düşlerim acılarımda.
Büyütürüm yanlızlığımı cansız düşümde.
Ağlarım kendime,gülerim halime bakmam yüzüme.
Kendi kanımla sularım ben,bahçemdeki gülümü.
İşte bu güller içinde beklerim ben ölümü.
Güle kızılırmıydı kızmıyordu işte acıtmamıştı ki, canını…
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 23:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öyle insanlar vardır ki hayatımızda vazgeçilmezlerdir.asla kalbinizi kıramazlar diye düşünürüz.oysa öyle zamanlar olurki o insanlar canınızı öyle bi acıtırki kızarız onlara.fakat zaman geçtikçe bu sefer sorgularız onları ve kendimizi acaba deriz doğrumuydu yaşananlar. bunları hakkettimmi ben yoksa deriz.zaman geçer her şey unutulur.her şey biter bir anda yolumuza devam ederiz gül acıtmaz o zaman canımızı hayat onlarsızda devam eder.
![Serdal Mert](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/06/bir-cocuk-aglar-bahcemde.jpg)
Neden,nasıl,niçin der kabul etmek istemez.
İsyanım kendime duygularla savaşa devam.
Kendi içimde kral benim,hükmederim ben duyguları.
Bir karınca misali,eşelerim ya duyguları.
Güle kızılırmıydı kızıyordu işte acıtmışmıydı canını?
Canını acıtan insanlar ;acıttıklarını sanırlar.
Oysa canı acıyan eğer duygularına hakimse,canı acıdığını hissetmiyebilir.Duygularına hakimdir.
Ama bu durumda çok az insan vardır ve bu o kadar da kolay değildir.
Kalemin daim olsun.
Saygılar selamlar yolluyorum
Hamiye Alkış
MUHTEŞEM olmuş...
Sevgili kardeşim : Serdal Mert
Şiirinizi dikkatli bir şekilde inceledim, Tabi bu da şiiri bir kaç kez okumamı gerektirdi... Duygular mısralara ustalıkla taşınmış. ve şiirin bütünlüğüne olan hakimiyetinizi kutluyorum. Pek çok yorumumda belirttiğim bir husus vardı. Bu tip duygu ağırlığının kendini hissettirdiği şiirleri bekleyen bir tehlike var diye. O tehlike de şudur: Şiirin bazı mısraları aşırı duygu yüklenimi ile donanırken bazı mısralar duygu yoksunu hatta içi boş sıradan cümlelere dönüşür. Kafiye ve hece sayısını tutturmak uğruna bazan duygu fakiri mısralar şiirde yer alır. bazan da hiç gereği yokken zorunlu olarak şiirin akıcılığını bozan ekler istenmeden ilave edilir...
Şiiri yazanın bilgi birikimi ve tecrübesinin yanında; ayrıca doğuştan da gelen sezgi ve var olanı daha iyi bir şekilde ifade edebilme yeteği gerekir. Şiir hiçbir zaman şairi hükmü altına almamalıdır yoksa kendi kendini yazdıran bir şiir ortaya çıkar ki böyle bir şiirde bu yapısını şairin bütün çabasına rağmen gizleyemez. Şiirin ilk giriş mısraları şiirin tamamını okutacak şekilde davetkar olmalı, son kıtalar, özellikle final mısraları da kendini unutturmayacak bir donanım ve fonetiğe sahip olmalıdır.
Bütün bunlar göz önünde bulundurulduğunda:
Şiir üzerindeki hakimiyetinizi ve şiire yön verişteki ustalığınızı kutluyorum... Sonuçta nefis bir şiir ortaya çıkmış. Beğenerek ve saygı duyarak okudum.
Tebrik eder başarınızın devamını dilerim. Bu güzel şiirinizi ve şiirdeki ustalığınızı Tekirdağ'dan gönderdiğim İkinci Tam puan ile selamlıyorum.
Sevgi ve saygılarımla.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (6)