Bir Çocuk Şiiri - İlknur Keskin

ben ülkesi olmayan çocuk
rengim de yok bilgim de
insanları seviyorum
annem sev dedi diye.

bir gün mavi bulutları
gösterdi ve dedi ki
kardeştir tüm bulutlar
sen de kardeş ol yavrum

birden rüzgar esince
savrulunca yapraklar
annem dedi rüzgar
gibidir bazı insanlar

oradan oraya sürüklenirsin
ama iyi yaprakların arasında
mutlu olmayı bilirsen
ancak o zaman gülümsersin

ablam şarkı söylerdi
annem çadırın önündeydi
ben eğildim taş aldım
bir taş attım ve baktım

taşla oynama dedi
o konuşan annemdi
bir avuç toprak aldı eline
dedi budur insanın maddesi

Toprak gibi ol yavrum
Taş gibi sert olma sen
İnsanlık için uygarlık için
Faydalı olursun yetişirsen

Ben ülkesi olmayan çocuk
Biliyorum farkını toprak ile taşın
Yaşatıyorum ta içimde
iyi duygularını insanlığın