Hoyrat bir toprak parçasıydı
Üstünde yemyeşil otlar çimenler
Güneşe bakıp pırıl pırıl parlardı
Severdi hayatı,
Ne zaman bilirdi
Ne de hasret
Yağmurla arınıp
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Hatice Hanım;(Yaşım gerteği,hitaba bir de 'Kızım' ibaresi eklemek isterdim,hoş göreceğinizi bilsem)
İnsanlar,doğa'nın bize sunduğu tüm güzellikleri yok edebilse de,toprağı yok edemezler.Bu nedenle derim ki,siz o çorak dediğiniz toprağınıza umut tıohumlarını serpip bırakın,yine bir ilkbahar gelecek ve yine filizlenecek o tohumlar ,göreceksiniz.hem en güzel çiçeklerle...
Kutlarım güzel şiirinizi,saygılarımla,
Ünal Beşkese
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta