Hoyrat bir toprak parçasıydı
Üstünde yemyeşil otlar çimenler
Güneşe bakıp pırıl pırıl parlardı
Severdi hayatı,
Ne zaman bilirdi
Ne de hasret
Yağmurla arınıp
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Hatice Hanım;(Yaşım gerteği,hitaba bir de 'Kızım' ibaresi eklemek isterdim,hoş göreceğinizi bilsem)
İnsanlar,doğa'nın bize sunduğu tüm güzellikleri yok edebilse de,toprağı yok edemezler.Bu nedenle derim ki,siz o çorak dediğiniz toprağınıza umut tıohumlarını serpip bırakın,yine bir ilkbahar gelecek ve yine filizlenecek o tohumlar ,göreceksiniz.hem en güzel çiçeklerle...
Kutlarım güzel şiirinizi,saygılarımla,
Ünal Beşkese
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta