Hoyrat bir toprak parçasıydı
Üstünde yemyeşil otlar çimenler
Güneşe bakıp pırıl pırıl parlardı
Severdi hayatı,
Ne zaman bilirdi
Ne de hasret
Yağmurla arınıp
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim