SÖNDÜRDÜLER
Kırdılar yeşermekte, olan tüm dallarımı,
Neden kimse sormadı, düştüğüm hallarımı,
Yanıma düşürdüler, uzanan kollarımı,
Ölmeden öldürdüler, aleme güldürdüler,
Bir çıram vardı yanan, onu da söndürdüler.
Benden ne istediniz, eğdirerek başımı,
Her gün her gün durmadan, döktürdünüz yaşımı,
Hem neden çatlattınız, benim sabır taşımı,
Ölmeden öldürdüler, aleme güldürdüler,
Bir çıram vardı yanan, onu da söndürdüler.
Özgürüm sanıyordum, meğerse esirmişim,
Ruhlara hitap eden, acı bir tesirmişim,
Alfabe düzeyinde, sadece nesirmişim,
Ölmeden öldürdüler, aleme güldürdüler,
Bir çıram vardı yanan, onu da söndürdüler......İNSANİ
Kayıt Tarihi : 19.3.2013 11:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!