Bir güz akşamıydı, hava serindi,
Yağmur yağıyordu,ıslanıyordum.
Ağzımda sigara, yaram derindi,
Gökyüzü donuyor, ben yanıyordum.
Bir mahkeme kurdum denize karşı,
Suyun üzerinden baktım maziye,
Derinden gelirken cenaze marşı,
Ben kalemi kırdım aşka, sevgiye.
Saygıdeğer heyet bilmeli şunu
Ben bu aşkı ondan şuursuz aldım
Böyle bir mevsimde tanıdım onu
Kara gözlerine asılı kaldım
Rastgele savurdu bakışlarını,
Ruhumu kevgire çevirdi benim.
Yıldızlar kapattı ışıklarını
Sevda zindanına yakıldı tenim.
Sevdim diyebilmeyi beceremedik,
Arabesk hüzünler sığınak oldu...
İncindik bilerek, boşveremedik,
Zaman süsümüzü çok çabuk yoldu.
'Sen' dedim ve onda beni yitirdim
Aradım umarsız kaybolan beni,
Kırıldım,ulaşmaz sana çıtırtım,
Ölü varlığımla öldürdüm seni.
Şimdi bir merasim yapar yüreğim
Bunca yılı heder etti ardında
Üzerine ömür yığdı küreğim
Yatar ölü aşklar mezarlığında.
Teslim oluyorum.Kaçamam artık,
Onu ben öldürdüm.Pişman değilim.
Ömür defterimde sayfası yırtık
Bir daha adını anamaz dilim.
Kayıt Tarihi : 20.2.2004 23:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)