Gül, hüznünü gülden almış gül yüzlüm,
Sabahları seherlerle çık ta gel.
Kuşattın çevremi ey ahu gözlüm,
Gülüşün ömre bedel.
Bir hercümerç içindeyim çâresiz,
Günden güne tükeniyor tahammül.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
