Kim demiş susmak onaylamaktir diye.
Halt etmiş her kim demişse.
Adressiz bir sorguda mesela...
Acının öfkeye,
Öfkenin hınca dönüştüğü bir zamanda,
Kanlı soruların karşısında lal olmak,
Olur mu hiç onaylamak.
Mahpus avlularında ya da
Dipçiklerin, copların,salyaların ortasında
İşkence aracına dönüştürülmesinden notalarının utandığı marşlara
Çürüyen bedenine rağmen katılmamak
Olur mu onaylamak.
Adaletin, duvarlarda çarmıha gerildiği,
Süslü yalanların gezindiği soğuk odalarda
Cüppeli asık suratların karşısında susmak
Olur mu onaylamak
Susmak
Bir cigliktir kimi zaman bilirim.
Kulakları sağır eden bir haykırış.
Ama sen ey yaralı kuş
Yine de susma.
Tükür yüzüne hayinin
Dikil karşısında zalimin
O sert kanat çırpınışlarıyla gökyüzüne ulaşsın sözlerin.
Dört duvara çarpıp yaralansa da kimi kelimelerin,
Zalimlere inat
Sen türkülerini söyle
Hem de var sesinle.
Susmak
Bir çığlıktır kimi zaman bilirim.
Kulakları sağır eden bir haykırış
Ama sen ey yaralı kuş
Yine de susma.
Haykır insanlığı insan kılıklı mahlukatlara.
Pisliklerini yüzlerine kus.
Herkes inansa da o itibarlı sapıklara.
Toplum sesini duymazsa da
Irmaklar, nehirler denizler duyar.
Tarih yazar
Gelecek duyar.
Yitirme umudunu
Beklemediğin bir anda,
Mavi bir kuş olur
gelip omuzuna konar beklediğin.
Ve unutma
Zalimlerin zulmü değil
Mazlumların direnişidir yarınlara kalan.
Acılara teslim olmayanlardır onurlarını koruyan.
Kayıt Tarihi : 24.8.2016 14:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!