Bİr Çığlık Ve Binlerce Yitmiş Aşık...

yoldan geçen bir çığlık uğradı bana
güneş henüz doğmuştu
hissettim bir çift göz son manzara resmini çekiyordu....
---

ayın güneşle doğduğuna
şahitti bütün geceler
ama kimse söyleyemiyordu
güneş lideriydi çünkü alemin....
sadece aşıklar görebilirdi
güneş doğarken ayın ihtişamlı ışığını
çünkü sevginin yücesiydi ayın güneşe olan aşkı
ve aşıklar güneş doğarken ayın mutluluğuyla ısıtırdı içini

güneşle ay hiç kavgalı değildi aslında
hep bir aradaydılar
ama bu sabah güneş doğduğunda
aya bir çığlık 'güneş varken sen bir hiçsin' dedi
işte o çığlıklarda ay ilk kez yitti
ve güneşe tapmaya başladı
bu bir ters tepkiydi belki
aslında aşık olunası birine aşık olduğunu
bütün bedeni hissetmişti
geceleri de uğramazdı sıradan insanların
umut diyarlarına elinde olsa
çünkü sıradan umutlardı ayı göremeyenlerinki
güneş doğarken yitenlerdendi....