Bir Çığlık Böler Geceyi

Bazı vedalar zamansızdır ve insanın içinde kapanmayan yaralar açar.Bu şiirim de veda etmek zorunda kaldığımız,sevdiklerinizden bize miras kalan yürekteki acıyı anlattım.Keyifli okumalar.

BİR ÇIĞLIK BÖLER GECEYİ
Sen gittin gideli
Kaç kişiyi öldürdüm yüreğimde
Kaç yüze kör
Kaç sese sağır oldum
Kuşların yollarını gözlüyorum
Senden bana bir haber getirirler diye
Ama ne bir ses ne de bir haber var senden
Bir çığlık bölüyor geceyi
Dışarıda acı bir feryat
Yürek yangının isyanı bu
Bir insan kaç kere aynı acıyla sınanır
Kaç defa veda etmek zorunda kalır
Uçsuz bucaksız okyanusun ortasında
Rotasını kaybetmiş bir gemideyim
Bir fırtına kopsa gemi batsa
Limana yaklaşmakta kimin umrunda ki
Yıldızsız bir gökyüzü gibiyim
Öyle karanlık öyle yalnız
İçim acıyor içim çok acıyor
İnsan olmak acıdan geçermiş
Mutluluk denen o herkesin istediği şey de
Acıdan sonra gelirmiş
Ben neyleyim ki sensiz mutluluğu
Baharmış yazmış
Boranmış karmış
Hepsi gelip geçer de
İnsanın yüreğinde ki acı hep orada kalırmış
Sen gittin
Rüzgâr her estiği yere hüzün bırakıyor
Bulutlar ağliyor
Yağmur yerine
Gökyüzünden acı yağıyor
Ne gece Ne gündüz
Kederlerin üzerini örtüyor
Herkes çektiği acının altında eziliyor
Özlemek de güzel olur du
Bu kadar acı vermezdi belki
Eğer ki beklenen geri gelecek olsaydı
Gülay Pelit
17.11.2022