Bir Çift Sözün Yok muydu Şiiri - Çiğdem ...

Yerime sığmadım dünya oldu dar
Küsüp te sükûna erdiğin zaman
Her şeyi savurdu tipi boran kar
Beni ayrılığa verdiğin zaman

Gidince ardından hep kan ağladım
Her daim yas tutup kara bağladım
Gözü yakup gibi yakıp dağladım
Aşkı kör bıçakla yardığın zaman

Canımı acıtan taş mı oldun sen
Ağlamayan göze yaş mı oldun sen
O başıboşlara baş mı oldun sen
Yaramı tuzlara sardığın zaman

Gönül yâr tanımaz pusuya yatar
Kader ara vermez derde dert katar
Külhanbeyi olmuş o, bu kaş çatar
Mazinle vuslata vardığın zaman

Sözün yok muydu ki bakmadan gittin
Elinin tersiyle yokluğa ittin
Ben artık tükettim sen bende bittin
Sevdamı acıya kardığın zaman