Kuşların sesiyle uyanıyorum. Serçeler oldukça özgür. Bazen bülbül sesini de ayırabilirsiniz, aralarından. Kumruların sesi de geliyor.
Yeni bir sabah, ömrümüm geçtiği rüzgârlı yaz körfezinde...
Yalnızlığıma alışmak istiyorum doğanın içinde. Yokluğun beni daha da yalnızlaştırıyor. Önceleri yalnızlığımı hem severdim; hem de yalnızlığım için kederlenirdim. Şimdi yalnızca yalnızlığıma alışmaya çalışıyorum.
Günler birbirini kovalıyor, zamanı çözemedik ama, zamanın akışını da kanıksadık doğrusu. Her ne kadar bu bizi kaygılandırsa da!
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta