Bir Çiçeğin Vardır Açmadan Solar

Bir çiçeğim vardı açmadan soldu.
Bülbüller bağımdan göçtükten sonra.
Sarardı benzim, kurudu dalım
Bağıma baykuşlar konduktan sonra.

Yaprağım yeşil olurdu baharda, yazda,
Gönlüm huzur bulurdu hak divanında.
Anılar satırda kaldı en sonunda,
Dertleri kalbe gömdükten sonra.

Sonbaharda, yapraklar dökülür,
Ah çekerse insan, yürek sökülür.
Yaş kemale erer, beli bükülür,
Dizlerinden derman gittikten sonra.

Yalnızlık sarar her yanımı şimdi,
Sessizliğe bürünür eski sevgimi.
Gönül bahçemden solan çiçekleri,
Sererim yere,kar yağdıktan sonra.

Hüsnü Yusuf’um, nerede açarım?
Yağmurda, boranda, kırda yaşarım.
Elim kolum bağlı, oldum naçarım,
Yar gelip dalımı kestikten sonra.
Yusuf şeker