Düşlerimizi süsleyen,
Yaşama sevinci ve heyecan veren
Ceylanı dağda kaybetmiştik
Namlumuz sıcak olsa da,
Fark etmezdi artık
Bıldırcınlarımızın,
Az ya da çok olması,
Fişeklerimizin,
Boş ya da dolu olması
Önümüzdeki yolun,
Yokuş ya da iniş olması
Fark etmezdi.
Gece kamp ateşinin yanında otururken,
Gökyüzünün yıldızsız olması da fark etmezdi.
Doğrusu dostlar,
Öyle derin ve karanlık,
Bir uçurum açılmıştı ki zamanda,
Karşı tarafta kalacaksa,
Ceylanın dönmesi de fark etmezdi.
Bir masal söylemiş,
Kendimiz inanmıştır.
Ne çok mutlu olmuş,
Ne çok bağlanmıştık.
O yoktu,,
Masalımız da yoktu artık.
18.10.2011 16.30
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 18.10.2011 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!