Bir Çaya Bir Sigaraya Şiiri - Yusuf Maral

Aylardan sonra bir gün
Kokunu getirdi rüzgar burnuma
Hiç böyle sızladığını bilmem
özlemek dedikleri bu olsa gerek
Sevdiğin papatyalara su verdim bu gün
Belki de onun için böyle düştün aklıma
Gözlerime benzettiğin zeytinlere bakıp durdum öylece
Sanki içlerinden birini yersem
Sana ayıp etmiş olur muyum diye
Garip garip hisselere kapıldım..
Sahi tadını mı severdin
yoksa rengini mi siyahının
Sonra neleri sevdiğini düşündüm
Ve evet neleri sevmediğini de
Ne manasız kavgalar çıkardı aramızda
Her yemeğin üstüne şart mıydı yani
Şöyle köpüğü üstünde bi kahve içmen
Hâlâ aynı mısın?
Yine sabahları geç mi uyanıyorsun
Yine uyanır uyanmaz
Sarılıyor musun fincanlara
Üstüne de en efkarlısından
yakıyor musun bi sigara
Hâlâ tuhaf isimler mi buluyorsun kuşlarına
Zamanla değişiyor mu her şeyin rengi
Hâlâ benim gibi tutkulu musun
KaraKartala
Ve en önemlisi;
O çok sevdiğin şeyler arasında
Ben var mıyım hâlâ...

Seneler ne çabuk geçiyor değil mi ?
Ya da geçmiyor aslında
Sahi kaç yıl oldu
İçimdeki varligina inat
Şu kapıdan seni uğurlayalı
Yarım yamalak konuştuklarında
Büsbütün sustuklarını arayalı
Bütün imla kurallarına kafa tutar gibi
Sana bir türlü nokta koyamayalı
Ne çok zaman oldu söyler misin ?
Birbirimize " nasılsın" diye sormayalı
Şimdi gözlerime bakıyor,
Bana gülümsüyor
Ama beni duymuyorsun !
Bütün acılarımı görüyor
Gözyaşlarımda ıslanıyor
Ama acıma ortak olmuyorsun !
Her sabah her akşam bu böyle işte
Kendime en koyusundan bir çay
Fotoğrafına da orta şekerli bir kahve ısmarlıyorum...
Merak etme,
Kimsenin hatrı kalmıyor kimsede
Artık bende sigarayı senin gibi
Çok içime çekiyorum
Bilmiyorum :
belkide her yaktığımın birisini
senin yerine içiyorum

illaki bir şeyler kalıyor gidenin ardından
Geçenler de annemin dokuması
Bir kilime ilişti gözüm
Nasil nakış nakış işlemiş çilesini
Kimbilir nasıl nasır tutmuştu elleri
Bilirim annemin çaresizliğini
En çok o zaman büyümek istemiştim
Çocuk olmak ayıp bir şeymiş gibi
Yükmüşüm gibi hissederdim
Annemin omuzlarına
Çocukken bahane edip ağlardım bir şeyleri
Şimdi ağlamak için
Binlerce Sebebim var
Gözlerimde birikmiş tonlarca yaşım var
Islanmaya muhtaç yanaklarım var
Kimse için ağlayacak yüzüm yok
Belkide ilk kez birisi için yaş döküyorum
Annemden sonra

Ne olur bir kez sesini duysam diyorum
Garip bi korkuyla vazgeçiyorum sonra
Kolay mı sanıyorsun
Bu kadar yalnızlığa alışmayı
Kabuk tutmuş bir yarayı
Yeniden kanatmayı
Birisini sevdiğin şekliyle hatırlayıp
Sevmediğin her şeyini unutmayı
Ne zaman sesinden bir cümle düşse lugatıma
Hoşcakal diyorsun
Tahammülü ne zor bir kelime
Bitti diyorsun
Sevgilerden bahsediyorsun
Başka başka sevgilerden
Neyse..
Hâlâ fotoğrafın kadar güzel misin ?
Saçların yine orta uzunlukta mı ?
Yine en çok siyah mı yakışıyor
Kırmızı kazagının üstüne..
Bunca zaman seni değiştirdi mi yani
Yine çok üşüyor mu ellerin
O lanet öksürüğün
Yine takılıyor mu boğazına
Her şey bir yana " iyi misin" ?
Beni soracak olursan
yine hasretini demliyor,
Yine kokunu çekiyorum içime
Ve her gece seni anlatıyorum
Bir çaya bir sigara