Bir Çay Bir Sigara Şiiri - Neşet Aliye

Bir çay, bir sigara.
Geri getirir mi hayalleri,
Adı konulmamış sevgileri,
Kedersiz geçen o günleri.

Hani o kalbimizden yayınlan ışık,
Kaybetmemişken henüz parıltısını.
Ve sigara olmamışken bize kardeş,
Veya sırtımızı dayadıklarımız kalleş.

Hani o gündüzleri sevdiğimiz,
Geceleri düşman bildiğimiz,
Sevgiler ve sevgililer de bizimleyken,
Günümüzü gün ettiğimiz.

Bu serüven ki bize,
Sigarayı etti kardeş,
Dostu etti kalleş
Hayatımız oldu sanki sokaktaki leş.

Beraber olsaydık dostlarla,
Koşmasak da yürürdük onlarla.
Saklı bir mabed gibi yalnızlığımız,
Yola göstermezdi bize.

Lazım bize tıpkı bir gemi gibi,
Yolumuzu aydınlatan bir deniz feneri.
Rotamız öyle şaşmış ki ama
Fener bile etmeyebilir fayda.

Bilerek seçmedik biz bu serüveni,
Ve biz saplamadık sırtımızdaki hançeri.
Onu da bizden biri yaptı kader,
Hançer, sigara umutlardan vermez ki haber.

Bir çay bir sigara.
Çıkarır mı sırtımızdaki hançeri,
Geri getirir mi adı konulmamış sevgileri?
Hani o gecelere düşman olduğumuz

Tütüne karşı savaş açtığımız,
Ve yalnızlığın kaçıp gittiği o günler.
Söyle bana,
Getirir mi?