Bir Çarmıh Biliyorum..* Şiiri - İsa Yılmaz

herkesten nefret ettiğimde
dar geldiğinde şu dünya
beni bekleyen bir dost biliyorum
gitmek istediğim bir yer var
biliyorum, ama gidemiyorum

bir deniz biliyorum
beni çekip içine alacak
beni bende kaybedecek
acılarımı eritecek
bir deniz biliyorum
beni boğup tüketecek

bir çarmıh biliyorum
ruhumun çivilerini sökecek
beni çekip de göklere çıkartacak
bir çarmıh biliyorum
adımı taşlara yazacak

bir bıçak var titreyen ellerimde
kan damlayan gözlerime ışık olacak
kırmızıya boyanmış
ustura gibi keskin
bir bıçak var titreyen ellerimde
beni günahlardan arıtacak

bir uçurum biliyorum az ötede
kollarını açmış bekleyen
paramparça olmuş bedenimi yok edecek
yüksek mi yüksek bir uçurum biliyorum
beni zamanın ardında geçirecek

herkesten nefret ettiğimde
eceli olmak istediğim biri var
çoktan imzaladım ölüm fermanını
kırdım şiirlerin kalemini
yaktım dostluk hikayelerini
yalanmış dedim, yalanmış iyilerin kazandığı
istemiyorum artık kimseyi
kullarından geçtim
ahhhh O’ndan geçemiyorum
bekliyorum… ama gitmek istiyorum...