Zalimler elinde, yaram azar.
Kurtulmama yok ki, hiçbir çare.
Yaratan; Yazımı, böyle yazar.
Kurtulmama yok ki, hiçbir çare.
Acıları, şifa diye içtim,
Sabır taşını, öteye geçtim.
Doğdum bir hiç, yaşadım bir hiçtim.
Kurtulmama yok ki, hiçbir çare.
Ecel; Artık, gelip beni bulsun.
Ruhum soldu, bedenimde solsun.
Böyle alın yazısı, olmaz olsun.
Kurtulmama yok ki, hiçbir çare.
Paksoy’um, niye doğdu bilemem.
Gönlüme, neşe verip gülemem.
Vade yetmeyince de, ölemem.
Kurtulmama yok ki, hiçbir çare.
Kayıt Tarihi : 11.2.2014 09:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/11/bir-care-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!