Bir Bulutun Gökyüzü Anıları

Karanlıkların sesinde mat bir insan,gideceği meskeni arıyor,
Karanlıkların sesinde ince bir loşluk,çıktığı mecrayı arıyor,
Karanlığın hörgücünde ağzı süt kokan bir çocuk,Dünya'ya geliş sebebini arıyor,
Karşıt cümlelerde bir gülümseme,hüzünler cümlelerde sevinçleri anıyor,
Kaldırımsız sokakların pespayeliği var sanki bazı kelimelerde,bazıları da sıradan,
Kişiliğini kaybetmiş bir berduşun zilleti gibi şimdi evler,evlerin içinde yetenekli çocuklar,
Kırık camların özlerinden doğan bir gökyüzü misali şimdi bulutlar,
Kalbi kırık güneşlerle ısınmış bir gökkuşağı misali şimdi mevsimler,
Korkusuzca düşmana atılan bir nefer misali şimdi ağaçlar,
Bulutlar,mevsimler ve ağaçlar bir bulutun gökyüzü anılarında yerlerini alıyor,
Belirsizliklerin düşlerinden sıçrayan bir söz misali şimdi mavilikler,
Bungun suların aktığı bir dereden azad olmuş bir sis misali şimdi kızıllıklar,
Çaresiz çocukların attığı kör bir çığlık misali şimdi karanlıklar,
Maviler,kızıllar ve karanlıklar bir bulutun gökyüzü anılarında buluşuyor,
Sessiz odalardan sıkılıp şehirlere ulaşan tiz sesler misali şimdi resimler,
Sonsuzluktan akıp,duvarlarda parıldayan dakikalar misali şimdi masalar,
Seçkin caddelerden yitip gelen bir hayalet misali şimdi kalemler,
Kalem,resim ve masaların arasından bir bulutun gökyüzü anıları görünüyor....