Önümde bir kâğıt, elimde kalem
İçimi dışarı bir vurabilsem
Değişip duruyor sürekli âlem
O hıza bir ayak uydurabilsem
Her şey değişiyor; zaman, insanlar
Kuşaktan kuşağa uçurumlar var.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta