Ne çok kalleş, nâmert var; bu YURT'ta, meçhul...
Kasten zarar veriyor ve zevk alıyor...
Dinsiz, vicdansız , olmuş şeytana bir kul ;
İşlediği suç, yanına kâr kalıyor...
Kanı, sütü bozuklar; boş durmuyor hiç...
Fikri ve rûhu kirli, belki aslen piç...
Yakıp, yıkıp, öldürüp, duyuyor sevinç...
O kadar çok ki, güvenlik ıskalıyor...
Caydıran güç yok, kalktı îdam cezâsı...
Güyâ bu hâl, uygarlık muktezâsı...
Bu yüzden kurtlandı ülke ve fezâsı...
İnsanlar, gün be gün, kaosa dalıyor...
Avrupa'ya uyduk, kaldırdık îdamı...
Canavar etti birçok kötü adamı...
Sonsuzdur cinâyetin yolu yordamı...
Artık insan, alçaldıkça alçalıyor...
Arsız, hırsızlar; memleketi çalıyor...
Gâvurların; önlemi çok, korkusu yok...
Dini aynı, yıkılmaktan kuşkusu yok...
Karnı toktur, kan terleyip koşusu yok...
Yeyip, kendini obezliğe salıyor...
Bil ki; îdam cezâsı, cânîye fren...
Çok az çıkar, kânunla, mâsum öldüren...
Yaşatıp, birçok canavarı güldüren;
Devlet gemisi, çok vahîm yalpalıyor...
Kayıt Tarihi : 11.8.2008 11:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!