Bir bilinmez zaman içinde kaldım

Bir bilinmez zaman içinde kaldım
Zamanı durdurmak zordur insana
Dünya döndükçe ben ummana daldım
Yinede biten gün azdır insana

Yüklenirse yüküm çekilir göçüm
Bunca zulümlere dayandı içim
İnsanı sevmekse affeyle suçum
Sevgiden yol almak özdür insana

Hitabiyim çıkmam arif yolundan
Bir kemlik duyarsan arsız dilinden
Köküne ihanet eden dalıından
Yenilen meyveler közdür insana