Bir Bilen Var mı Bu Yolun Sonunu

Tutabilir misin yüzüne çarpan hüzün damlalarını?
Düşlerine tutununca hazan anılar
Yutabilir misin damarlarında artan korkularını?

Gül yaprağınca avucuma dolar
Hicranımla beslenen yağmurlar
Gece ateşi yakar suya düşen hayal nilüferleri

Umutlarım hasret, güneş tebessümüne
Duygu avcısı ayrılık kurunca akıl eşiğime çengisini
Gönül telimi yırttı gözyaşı mızrapları

Gecenin sessizliğine düştü sensizlik
Titrer yalnızlığımda yıkanan akrebin kıskacı
Tarumarım, gönül yangınım hesaplaşmada

Tüm bentlerimi yıkmada hırçın sular
Soluyor demime kan katan nefesin
Ürkek bakışından solurken gülümün beyazı

Yaşanmasını istenmeyen zamana ötünce kuşlar
Gözlerinin rengi düşer gönül şebnemime
Dumanı gözlerimde aşkın raksı ateş

Kelebek sevdasında olursan gelme
Gidişin düşürür omuzlarımı yere
Satır aralarına sıkışan gölge olurum

Gün düğümü alabora
Yakmış yelkovanı akrebin zehri
Sararan takvim yapraklarında solarken

Sessiz hıçkırığıma akıyor doğanın gözyaşı
Buğulu gönül camımı kırdı suskunluğun
Uyandı kabrinden vuslata küskün sevdalılar

Aşkın bedeli mi aşkta vefada ayrılık
Sitemimde yansa da yürek dilin
Tutabilir misin kimsesizliğin derinliğine düşerken elimi?

Yazılamayanlar kalmadan söz düşmeyen zamana
Bir bilen var mı bu yolun sonunu
Konuşsun güneş eteklerini toplamadan yüreğimden