Öyle sarmış ki el bileği,
Bilek 1 yaşında,
Bilek ilk adımlarında…
Bilek öyle yerinde…
Öyle sarmış ki el bir başka bileği
Kurtulmuş zatürreden bileğin sahibi,
Şair şimdi…
Öyle sarmış ki
El bileği
Gerilerek açtığı geniş kanatlarıyla
Dişi bir kara kartalın
Yavrularını sarması gibi…
Merhamet o el…
Hizmet o el…
Evdekine, misafire…
Aş olan el
O el…
O el ki
Ol sabah ol akşam…
Atom karıncayı pes ettiren!
İmanıyla evi pak eden…
Eşi bir dedenin,
Onu
Hastalıkta, sağlıkta seven…
Meyvesini gönlünde ve saatinde getiren…
Hiçbir gece yoktur ki
Yaşlılığına ve uykusuna rağmen,
Sıcak sütünü eksik etmeyen...
Annesi bir annenin...
Bir anne ki
Koşulsuz seven...
Öğreticisi sevginin...
Doğuran,
Sevip sarmalayan,
Tanıştıran umutla! ..
Umutla tanıştıran!..
Haktan sonra
Yaşatan! ..
Dile kolay…
Anaçlığıdır Allah'ın…
Kimileri cahilliğiyle
Görmeden göçse de
Bilin ki
Ancak
O eldir
Dünyanın
Bilim insanı, yazarı,
Sanatçısı, sporcusu,
Memuru, işçisi…
O eldir ancak
Dünyanın çimentosu,
Demir bileği!
(Üretim Tarihi: 31.3.2011)
Sinem Ezgi Aydoğan
Kayıt Tarihi : 25.11.2016 11:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!