Bir Bil ' Sen Şiiri - Osman Serçe

Ne zormuş bir bilsen
Bakışlarının derinlerinde boğulmak
Saçlarının her bir teline
Birer umut bağlamak
Kirpiklerinin arasına
Güneşi sıkıştırmak
Gözyaşlarında tuz olup
Gamzelerine dolmak

Ne zormuş bir bilsen
Yakınken uzak olmak
Sarılıp hissedemediğim
Sıcaklığında donmak
Ellerini dokunduğun yerlerde
Tenini kokusunu aramak

Ne zormuş bir bilsen
Yüreğin dile gelememesi
Cümlelerin boğazda tıkanması
Her nefesi son nefes bilerek
Alınan nefesleri verememek
Zakkum gibi acıları yutmak

Ne zormuş bir bilsen
Yaşamı bu gün bilmeden
Yarınlara sarılmak
Bir yarısı eksik
Kanatsız ruhla uçmak
Yıldızsız seherlerde
Kurşun gibi hedefe kitlenmek
Her gün can vermek gibidir
Yıllarca menzile erememek

Ne zormuş bir bilsen
Bahar gelecek diye
Titreten soğuk mevsimlerde
Yürek toprağına umut ekmek
Eritilen buz suyuyla sulamak

Ne zormuş bir bilsen
Ucu karışmış renkleri solmuş
Küçücük bir ömür yumağında
Kaderin düğümlerii çözmek
Acı ve ıstırabın arasına
Sevgiyi sıkıştırmak
Yaşamı ilmek ilmek işlemek

Ne zormuş bir bilsen
Kader kaleminin rengini değiştirip
Bendeki sonsuz seni
Sendeki nokta ben
BİZ yapıp çizmek
Sonra resmin içine
Yaprakları dökülmeyen
Sevgi çiçekleri eklemek
Masmavi gökyüzüne
Yedi renk gökkuşağı çizmek
Cenneti çizmek kadar zormuş

Ne zormuş bir bilsen
Topraksız bir kayada kök salmak
Hayata tutunmak
Yağmur ve melteme hasret
Mevsimsiz yaprak dökmek
Tutsak bir ömrün
Zifiri karanlık gecelerinde
Zemzem ve kevser hayaliyle
Bir damla suya
Hasret yaşamak

Ne zormuş bir bilsen
Kısacık bir hayatta
Yok denecek kadar küçük
Bir umuda sarılmak...

Osman SERÇE
4 Aralık 2016 - BURSA

Kaynak: BEYAZ GÖLGE