Bir Betim Şiiri - Erdem Calikoglu

Anlamsızlıklar silsilesi arasındaydım,
Sis çökmüştü çoktan hislerime,
Umutsuzluk girdabı ortasındaydım,
Ne bilen ne de gören vardı giderken ölümüme

Karartılar çoğalmıştı her yanımda,
Korkularım zindan olmuştu,
Esir düşmüştüm kalbinin her atışına,
Hasretin ise dönüşmüştü gardiyanıma

Yolunu gözler iken buldum kendimi,
Ciğerlerim donar olmuştu beklerken seni,
Gözlerinde gördüğüm yansıma ise
Bir nefes misali üflenmişti içime

Notalarda ararcasına ahenk dolu akireni,
Gömmüştüm ömrüme adının her harfini,
Mısralarca bir sen, her sonda ise bir ben,
Yine tek kalan ben, dilimden düşmeyen sen

Şarkılarda buldum hatıranı,
Romanlarda aradım ızdırapsız bu aşkı,
Bir tragedyada rastladım kendi sonuma,
Gülümsemeni ise gördüm bir gül yaprağında

Manolyalarda buldum seni,
Teninden doğaya saçılan,
Gardenyalara ise sordum,
Işıltın ve mükemmelliğin

Gözlerinden alamıyordum kendimi,
Baktıkça yazılan sonumu görüyordum,
Gülüşünde doğuşumu bekliyordum,
Bir o kadar ölüm bir o kadar da diriliş

Nehrin kenarında bir melodi,
Meleklerin ise eşlik ettiği bir ses,
Gün batımıyla birleşmiş bir aşk ezgisi,
Son bir bakış son bir dinleyiş ama son bir kez

Işık hüzmelerinden sıyrılırmışçasına,
İniyordun yanıma her saniye yavaşça,
Güneş kadar parlaktı kanatların,
Bir o kadar da imkansızdı gelişin

İkmansızlıklarla dolu hayatımda,
Bir hayalin yeter iken,
Düşlerimde kayboluyorum,
Seni yanımda görmemektem korktuğum için.

-Erdem