Ay düşkünü bir hammal idim güneş lanet gibi sarardı gözlerimi
Pek bi genç idim ezildim taş altında yaşlıyım şimdi acısı tarifsiz dizlerimin
Şair imiş şu suskun ruhum ben bu ruha dikilen kefen idim Yük oldu canıma candan öte bildiklerim
Suskunluğuma şair diyen hayatın acı ninnisinde sallanan beşik idim
Aklımın gecesinde yıldızlar var kayıp sönen yıldızlar
Kalbimin odalarında insanlar var ölü güzel insanlar
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta