Ay düşkünü bir hammal idim güneş lanet gibi sarardı gözlerimi
Pek bi genç idim ezildim taş altında yaşlıyım şimdi acısı tarifsiz dizlerimin
Şair imiş şu suskun ruhum ben bu ruha dikilen kefen idim Yük oldu canıma candan öte bildiklerim
Suskunluğuma şair diyen hayatın acı ninnisinde sallanan beşik idim
Aklımın gecesinde yıldızlar var kayıp sönen yıldızlar
Kalbimin odalarında insanlar var ölü güzel insanlar
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta