Ay düşkünü bir hammal idim güneş lanet gibi sarardı gözlerimi
Pek bi genç idim ezildim taş altında yaşlıyım şimdi acısı tarifsiz dizlerimin
Şair imiş şu suskun ruhum ben bu ruha dikilen kefen idim Yük oldu canıma candan öte bildiklerim
Suskunluğuma şair diyen hayatın acı ninnisinde sallanan beşik idim
Aklımın gecesinde yıldızlar var kayıp sönen yıldızlar
Kalbimin odalarında insanlar var ölü güzel insanlar
Kayıt Tarihi : 8.8.2024 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!