Bir Ben mi Kaldım Düşleri Vurulan

bir ben mi kaldım düşleri vurulan
sevdalarımız vardı eskiden
utanırdık kızaran yanakları öpmeye
bir kaçamak bakışla sevişirdik
umutlarımız vardı eskiden
ferman dinlemez dağlarımız
türkü türkü dillenen
tutuşan şafaklarımız vardı
dostlar gittiler birer birer
vurulup düştüler
yorulup kaldılar
tükettiler umudu
yoz kuşa döndü kimileri
rakı sofralarında asılır geceye kimi
kimi anılarında bulur teselliyi
yanıldık dedi kimileri
karanlıklar ürettik elele
kuşatmış varlığını günahlar
vazgeçmiş dünyasından
avutur cennet hülyası
utanır kendi bedeninden kadınlarımız
çarşafa büründü bir yanımız
bir yanımız döğmeli
küpeli oğlanlar
hepten giyimsiz kızlar
gülüşüp oynaşıyorlar
dolamışlar boynuna ipini dünyanın
dolamış kolları beline civan kızların
duman altı olmuş tavernalar eğleniyorlar
dengini bulmuş eğlencenin elalem
sorar oldum kendime
bir ben miyim geriye kalan
bir ben miyim geride kalan
bir ben mi kaçırdım treni
bir ben mi direnirim bu akıntıya
bir ben mi kaldım
kolları düşen eski kafalı
yarın ne yanda
çok mu uzak yarın diyen