titredim akşamüstü
köhne bir sandalın güvertesinde
günün geceye çalan yerinde
bir sızı birikti yüreğimde
bana düşmez bilirim
mehtapta aşk’tan bir kırıntı
şebnemler düşerken yorgun bedenime
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var