Bir Ben Bir de Yalnızlık

Hıçkırıklarla uyanıyorum uykumdan,
Kan ter içinde bütün bedenim ıslak..
Beni bu hale sokan sensizlik..
Karanlık odamda bir ben bir de yalnızlık..
Bir de dertlerimi siler sandığım sigaram..
İçime çektikçe alevi yükselen..
Bir de gözlerim.. dumanı gizleyen..
Sigaram bittikçe dertlerimde bitecek sanıyorum..
Allahım ben nelerden medet umuyorum..
Bu kadar mı aciz bir kulum.
Derdimi anlatacağım kimse yokmu?
Başımı koyduğumda huzur bulacağım..
Bu kadar mı yalnızım.. bu kadar mı çaresiz..
Hani nerde dost bildiklerim..
Nerde sırlarımı emanet ettiklerim..
Yolların sonu gecelerim kadar karanlık..
Karanlıkların sonuysa benim kadar çaresiz..

(Misafir Şiiri)