Bir zaman, bir yerinde, şehrinde olurum,
Bedenim gelmese de…
Denizleri olmasa da yağmur birikintilerinden geçerim.
Kavak ağaçlı sokaklar yapraklarını barındırır kaldırımlarında, Akşam güneşi yükseklerinde süzülür.
Gözler hayal kurup maziye uzanır en karanlığına…
Ayrılığa çalar düşlerim olsa da sabahlarında,
Güzel hayalin belirir her gün güneşin etrafında.
Belki bir uçurum kenarında olursun bir sabah düşümde.
Güneşi batarken seyredersin.
Elinde fotoğrafım bakarken ağlarsın.
Bir ayrılık romanı yazarsın, baş sayfaları bizi kavuşturan…
Sahile yıldızlar çizdirip, yağmurlar düşlersin…
Gözyaşların olurum silemezsin.
Takvimler acımasızca seni kahreder.
Vakitlerde hep ikimizi görürsün.
Gözyaşlarının sebebi olurum…
Ey geri dönüşü olmayan sevdamızın kalpsiz senaristi;
Hayali bir serüvenin isimsiz kahramanlarıyız biz.
Ne buluşmalarımız gerçek, ne de ayrılığa delillerimiz var. Başlanmamış bir mutluluktu hasret çektiğimiz ilk heyecan. Kabusa dönüştü sevdamız.
Hayallerimizin çıkmazında kaybolduk biz.
Ve hiçbir saat buluşmalarımıza şahit değil.
Son sayfalarında gece ve gündüz yazılı bir roman bu, Karanlığın hâkim olduğu.
Ve aşkın kavuşamadığı…
Kayıt Tarihi : 28.4.2018 11:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YOLUN SONU TASAVVUF KİTABINDAN...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!