Mustafa Yılmaz 4 - Bir Başlangıcı Olmalı ...

Düşünüyorum da bu günler çok sert bana, çok iş açacak başıma, kaçıp kurtulmak işten değil ama kaçıncı kaçışım bu, daha kaç defa daha kaçabileceğim ki, kaç defa kaçmak istiyorum, dedim ya bu günler çok sert bana, bakıyorum da içimdeki sese uyan tek kişi benim, düşüncelerim değil, çoğumuz gitmekteyiz uzaklara, bedenen olmasa da ruhen hep bir yerlerdeyiz, iş açtı bu sevda başıma, yaşamaz komaz olaydım derken dilimi ısırıyorum, sevda ne yapsın ki kötülük dal budak olmuş bedenimize doğru…

Ben vazgeçsem diyorum ama olmuyor, kalkıp kaybolasım geliyorum kendimden, olmuyor, belki bir beklediğimiz daha var hayattan son bir şans olsun diye ama o da olmuyor, en iyisi albaşını bedeninin üstüne bas git buralardan, bir kez daha, olmuyor mu bir kez daha dene, işte bu defa belki gidesin tutar…

Yolları düşündüm, sıcakları, yalnızlığımı ve yanımda duracak onurlu insanı düşündüm evet, bu sefer başaracağım, kendime rağmen çekip gideceğim tekrar o yollara, o sahillerin tamamını bildiğim çakıllı yollara, ne olursa olsun basıp gideceğim…
Gidiyorum da… Hoş kal İzmir hoş kal yalnızlığım… Bu sefer pişmanlıksız gidiyorum, belki herkes de gitmek isterdi ama ben bu sefer yine başaracağım bu sessizliği bozarak…
Ama bu sefer garip bir heyecan var içimde, garip bir heyecan, belki özlem gidermem gerekti.