Aynı sofraya otururduk, bozkırdı bir yanımız
İçimizdeki korkulardan
Bir tebessümün yeterdi
Günlerce mutlu olmama
Ne kadar güzel severdin
Ne çok özlerdin
Ne benzersiz bir yazdı gönlün severken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta