Yüreğim yandığı andır
Mısralar efendisini
İstanbul şehzadesini
Yaşayan şairler son efendisini
Kaybetdi
Gitdi işti koca çınar devrildi gitdi
Yüreğinde götürdümü bilmem sevdalarını
Anılarını aşklarını arasıra dinlediği aşk şarkılarını
Yalnızlığın bitdi dediği yerde şimdi
Seyre yürek dayanırmı gidişini
Adaşım sırdaşım
Mısralarında aradım seni ağlamıyorum
İçim yanıyor kanıyorum............!
Ben seni kendimde arıyorum
Avazım cıktığı kadar bağıracağım
Anlatılmazlık sefillikti belkide bizimkisi
Bir özlem aykırı delilik bu sevda türküsü.
Kladığın yerden devam herşeyin gözünün içine
baka baka
vesselam sevmedim adaşım gidişini
Mısralar karardı yalnızlık daha deli
Daha keskin ayazlar üşütüyor
dahada amansız karanlık göz görmüyor elimden bırakmadığım mısraların
Oturup okuduğum anılarım
Mekanın cennet olsun mısradaşım
sana yakışdırlar bembeyaz yakasız gömleği ya
bu faniliğin azizliği ölümsüzlük beratından
haberi yoktu belkide azrailin.
Bir başka yazardın ya mısraları
işte onlar senin beratın
Gitdin gitdin ama bir memleti arkandan ağlatdın
Revamıydı yalnızlık kalan bana.......!
Senin için işte bu son dua
bilmem kac kere amin dediler unutma.
Kayıt Tarihi : 20.10.2008 10:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!